7 Temmuz 2017 Cuma

8- Yuvaya Dönüş


Nihayet aylardan beri beklediğimiz o gün gelmişti. Biz dönüş biletimizi doğumdan bir ay sonrasına almıştık. Çünkü tek başıma tüm işleri halletmem zaman alabilir diye düşünmüştük. Belki bir 10 gün önce dönebilirdik. Ama bu sefer de işleri koştur koştur halletmem gerekir ve lohusa halimle strese girerdim. Şimdi iyi ki öyle yapmışız diyorum. Çünkü mastit olduğum için bir gece ateşlendim ve bir kaç günümüz bu sorunla uğraşmakla geçti.
Dönüş için valizlerimizi hazırlayıp uber XL çağırdık. XL seçtiğimiz için Chrysler Grand Voyager geldi. Böylelikle hem tüm valizlerimiz hem de bebek arabası rahatlıkla sığdı. Havaalanına kadar 50 $ tuttu. Havaalanında hemen checkin işlemimizi yaptık. Bebekli olduğumuz için bizi hemen öne aldılar. Sıra falan beklemedik. Hatta uçağa binerken bile hiç bir yerde sıra bekletmiyorlar. Artık ben de alışmıştım. “Bebeğimiz var, geçebilir miyiz?” diyordum J THY’da bebeğimiz için bilet almamıza da gerek yokmuş. Sadece checkin esnasında belirttik. Bizden 130 $ tahsil ettiler. Bunun dışında bebeğinizi pasaporta işletmenize, konsolosluğa falan gitmenize gerek yok.
Uçak yolculuğu ise çok rahattı. Bebeğe zaten minik bir beşik kurdular. Hostesler falan da gayet ilgiliydi. Uçağın uğultusundan da yavrum devamlı uyudu. Tek zorlandığım yer valizleri indir bindir taşı kısmı oldu diyebilirim. Annem Melissa’yı idare etti. Ben de valizleri. Türkiye’de market poşetlerini bile taşıtmayan eşim yoktu yanımda. Demek ki başa gelince yapılıyormuş. Lohusalık falan dinlemeyip hepsini hallettim mecbur.
Türkiye’ye giriş yaptığımızda ise pasaport kontrolden geçmeden Melissa için de vize aldık. Zaten tabelalar Vize diye gösteriyor nereden alacağınızı. Şip şak olan bir işlem. 20 $ ödedik ve sonunda yavrumuz kucağımızda anavatanımıza dönmüştük sağsalim çok şükür. Hem çok çok mutlu, hem özlem dolu, hem de her şeyi başarmanın gururunu yaşıyordum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder